- rədifli
- sif. ədəb. Rədifi olan, rədiflə qurtaran. Sabirin «Oxutmuram, əl çəkin!» rədifli şeri.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
rədifli
Look at other dictionaries:
mütəradif — ə. 1) bir birinin ardınca gələn; 2) ədəbiyyatda: rədifli şeir rədif; 3) dilçilikdə: sinonim … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cuş — is. <fars.> Coşma, qaynama; qələyan, həyəcan. Cuş eyləmək – coşmaq, qələyana gəlmək, qaynamaq, cuşa gəlmək, qızışmaq. <Harun:> Eşqimiz cuş eyləyib artmaqdadır gündən günə. Ü. H.. Cuşa gəlmək – coşmaq, qızışmaq, vəcdə gəlmək, şövqə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müxəmməs — is. <ər.> ədəb. Hər biri beş misradan ibarət klassik şeir forması; beşlik. Vaqifin «Görmədim» rədifli müxəmməsi. – Gəl danışma müxəmməsdən, qəzəldən; Şerihəqiqətdən, mədhi gözəldən. M. V. V.. Nə qədər söyləsəm sənin şanına; Yaraşar müxəmməs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəzirə — is. <ər.> ədəb. Bir şairin bir şerinə təqlidən yazılan, ya söylənən şeir; bənzətmə (2 ci mənada). Şəhriyar . . Seyid Əzimin «Gəlim» rədifli qəzəlinə gözəl bir nəzirə də yazmışdır. . . B. Nəbiyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
